بررسی استریولوژیک هیپوکامپ و نقش گیرنده های دوپامین در یادگیری و حافظه
نویسندگان
چکیده
زمینه: علیرغم گزارش های موجود درباره ی ارتباط حافظه و یادگیری وابسته به هیپوکامپ در پی مصرف بروموکریپتین به عنوان آگونیست و هالوپیریدول به عنوان آنتاگونیست گیرنده d2، مطالعه ای درباره اثر مصرف این دو دارو بر اندازه هیپوکامپ و تعداد سلول های استروسیت صورت نگرفته است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر احتمالی مصرف داروی بروموکریپتین و هالوپیریدول روی یادگیری و اندازه هیپوکامپ موش صحرایی نر انجام گرفته است. مواد و روش ها: 45 موش صحرایی نر از نژاد sprague – dawley با وزن 20±220 به طور تصادفی به 5 گروه 9 تایی تقسیم شدند. گروه های مورد آزمایش به مدت یکماه داروهای بروموکریپتین با دوزهای 5/10 میلی گرم بر کیلوگرم در روز و هالوپیریدول با دوزهای 5/25 میلی گرم بر کیلوگرم در روز را به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت می کردند. بعد از پایان این مدت حافظه فضایی گروه های مختلف در ماز آبی موریس مورد آزمایش قرار گرفت. سپس از هیپوکامپ برش های سریالی به ضخامت 7 میکرون تهیه گردید. از هر 100 برش، به-صورت تصادفی سیستماتیک 10 نمونه انتخاب گردید و مورد بررسی قرار گرفت. تخمین حجم با استفاده از اصل کاوالیه انجام شد. یافته ها: گروه های دریافت کننده حداکثر دوز هالوپیریدول و بروموکریپتین در زمان و مسافت بیشتری سکوی ماز آبی موریس را پیدا کردند که حاکی از یادگیری ضعیف این دو گروه بود، همچنین این دو گروه در مقایسه با گروه کنترل، هیپوکامپ سمت راست کوچکتری داشتند. در حالی که گروه های دریافت کننده بروموکریپتین و هالوپیریدول با حداقل دوز در زمان و مسافت کمتری سکوی پلاکسی گلاس را پیدا کردند که حاکی از یادگیری قوی تر این دو گروه بود و افزایش حجم هیپوکامپ در گروه های دریافت کننده بروموکریپتین و هالوپیریدول با حداقل دوز نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید. همچنین نتایج نشان داد که تفاوت آماری معنی داری بین تعداد آستروسیت های هیپوکامپ در گروه های دریافت کننده حداکثر دوز بروموکریپتین و هالوپیریدول با گروه کنترل و همچنین تفاوت آماری معنی داری بین تعداد آستروسیت های هیپوکامپ در گروه های دریافت کننده حداقل و حداکثر دوز بروموکریپتین و هالوپیریدول با گروه کنترل وجود دارد که این تفاوت به ترتیب شامل افزایش و کاهش تعداد سلول های استروسیت می باشد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داده شده که مصرف داروی هالوپیریدول و بروموکریپتین با دوز پایین نه تنها در بهبود یادگیری بلکه در افزایش حجم هیپوکامپ و تعداد سلول های آستروسیت مؤثر است.
منابع مشابه
بررسی استریولوژیک هیپوکامپ و نقش گیرندههای دوپامین در یادگیری و حافظه
زمینه: علیرغم گزارشهای موجود دربارهی ارتباط حافظه و یادگیری وابسته به هیپوکامپ در پی مصرف بروموکریپتین بهعنوان آگونیست و هالوپیریدول بهعنوان آنتاگونیست گیرنده D2، مطالعهای درباره اثر مصرف این دو دارو بر اندازه هیپوکامپ و تعداد سلولهای استروسیت صورت نگرفته است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر احتمالی مصرف داروی بروموکریپتین و هالوپیریدول روی یادگیری و اندازه هیپوکامپ موش صحرایی نر انجام گرفت...
متن کاملنقش گیرنده های دوپامینی D2 هیپوکامپ پشتی در یادگیری وابسته به وضعیت اسکوپولامین
زمینه و هدف: سیستمهای دوپامینی و کولینرژیک مغز نقش مهمی در حافظه و یادگیری دارند. در این مطالعه نقش گیرنده های D2 دوپامینی هیپوکامپ پشتی بر روی فراموشی القاء شده با اسکوپولامین و یادگیری وابسته به وضعیت اسکوپولامین در موشهای صحرایی نر بالغ مورد بررسی قرار گرفته است. روش بررسی: در این مطالعه تجربی از 200 سر موش صحرایی نر نژاد Wistar استفاده شد (25گروه). موش های صحرایی بعد از بیهوشی در دستگاه...
متن کاملDegenerate Four Wave Mixing in Photonic Crystal Fibers
In this study, Four Wave Mixing (FWM) characteristics in photonic crystal fibers are investigated. The effect of channel spacing, phase mismatching, and fiber length on FWM efficiency have been studied. The variation of idler frequency which obtained by this technique with pumping and signal wavelengths has been discussed. The effect of fiber dispersion has been taken into account; we obtain th...
متن کاملدخالت گیرنده های بتا-1 آدرنرژیک هیپوکامپ پشتی در فراخوانی حافظه در موش صحرایی
سابقه و هدف: سیستم بتا-نورآدرنرژیک مرکزی نقش مهمی در فرآیندهای حافظه و یادگیری دارد. بهعلاوه، هیپوکامپ پشتی دارای توزیع فراوانی از گیرندههای بتای آدرنرژیک میباشد. در مطالعه حاضر نقش احتمالی گیرندههای بتا-1 آدرنرژیک ناحیه هیپوکامپ پشتی در فراخوانی حافظه در یک مدل یادگیری احترازی غیرفعال مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: در تحقیق تجربی حاضر از موشهای صحرایی نر بالغ نژاد ویستار (20 ± 230 گ...
متن کاملنقش گیرنده های وابسته به گلوتامات، کانال های یونی سیناپسی و trkb در حافظه و یادگیری
مقدمه: تقویت طولانیمدت یک اصطلاح کلی است که به یک فرم از پلاستیسیتۀ وابسته به فعالیت به کار میرود که با فرکانس بالا یا تحریک انفجاری تتا القاء میشود و به افزایش انتقال سیناپسی منجر میشود. تقویت طولانیمدت در یادگیری و حافظه نقش کلیدی دارد. انواع مختلفی از تقویت طولانیمدت در نواحی مشخصی از سیستم عصبی مرکزی مشاهده شده است. ناحیۀ ca1 هیپوکامپ برای تشکیل حافظۀ بلندمدت حیاتی است. نتیجهگیری: مط...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
طب جنوبجلد ۱۷، شماره ۴، صفحات ۵۶۰-۵۷۰
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023